Rodzajem asynchronii o charakterze społecznym w koncepcji Dąbrowskiego jest „pozytywne nieprzystosowanie”, które oznacza nieakceptowanie przez jednostkę funkcjonujących norm, systemu wartości i stereotypów społecznych.
Artykuł porusza temat narodzin i historię ruchu higieny psychicznej w Polsce i na świecie oraz przedstawia sprawę różnic między „teoretykami i praktykami” w ramach ruchu z uwzględnieniem konfliktu na linii Stefan Baley i Kazimierz Dąbrowski.
Wiele kontrowersji wywołują również różnice poglądów co do koncepcji człowieka, koncepcji osobowości, leżącej u podstaw rozwijania metod i celów psychoterapii. Spory te doprowadziły i nadal doprowadzają do szybkiego powstawania różnych kierunków czy tez szkół psychoterapeutycznych.
W ujęciu K. Dąbrowskiego osobowość stanowi docelowy punkt wielopłaszczyznowego rozwoju osoby. Tajemnicą egzystencji jest droga ku pełni człowieczeństwa, która polega na dialektyce budowania i burzenia struktur wewnętrznych.
Antypsychiatria nie jest alternatywą medyczną wobec tradycyjnej specjalizacji, lecz stanowi zbiór idei, założeń etyczno-antropologicznych, które mają przełożenie na praktykę lekarską w obrębie terapii psychiatrycznej.
![Kulisy sporu wokół (Państwowej) Wyższej Szkoły Higieny Psychicznej. Baley kontra Dąbrowski [PL]](https://dezintegracja.pl/wp-content/uploads/2015/08/dabrowskivsbaley1.jpg)
![ANTYPSYCHIATRIA – batalia o personalistyczny wymiar terapii [PL]](https://dezintegracja.pl/wp-content/uploads/2015/08/13994991292_3e6712b66f_z.jpg)
