Człowiek i osobowość w teorii dezintegracji pozytywnej
1983 (DR): Tadeusz Kobierzycki, Człowiek i osobowość w teorii dezintegracji pozytywnej. Analiza filozoficzna Instytut Filozofii i Socjologii PAN – promotor Tadeusz Płużański
1983 (DR): Tadeusz Kobierzycki, Człowiek i osobowość w teorii dezintegracji pozytywnej. Analiza filozoficzna Instytut Filozofii i Socjologii PAN – promotor Tadeusz Płużański
1980 (DR) Czesław Kozłowski: Esercizi spirituali di S. Ignazio alla luce della teoria della disintegrazione positiva di K. Dabrowski Pontifica Universitas Gregoriana, Facultas Theologiae, Institutum Spiritualitatis, Roma Polski tytuł: „Ćwiczenia duchowe św Ignacego w świetle teorii dezintegracji pozytywnej K. Dąbrowskiego”
Artykuł porusza temat narodzin i historię ruchu higieny psychicznej w Polsce i na świecie oraz przedstawia sprawę różnic między „teoretykami i praktykami” w ramach ruchu z uwzględnieniem konfliktu na linii Stefan Baley i Kazimierz Dąbrowski.
Wiele kontrowersji wywołują również różnice poglądów co do koncepcji człowieka, koncepcji osobowości, leżącej u podstaw rozwijania metod i celów psychoterapii. Spory te doprowadziły i nadal doprowadzają do szybkiego powstawania różnych kierunków czy tez szkół psychoterapeutycznych.
W ujęciu K. Dąbrowskiego osobowość stanowi docelowy punkt wielopłaszczyznowego rozwoju osoby. Tajemnicą egzystencji jest droga ku pełni człowieczeństwa, która polega na dialektyce budowania i burzenia struktur wewnętrznych.
Antypsychiatria nie jest alternatywą medyczną wobec tradycyjnej specjalizacji, lecz stanowi zbiór idei, założeń etyczno-antropologicznych, które mają przełożenie na praktykę lekarską w obrębie terapii psychiatrycznej.