Jestem ścianą

Kazimierz DąbrowskiHalucynacje, w: DEZINTEGRACJE – LAMENTACJE I MEDYTACJE EGZYSTENCJALNE, Warszawa 1980 (red. Tadeusz Kobierzycki) Halucynacje   Rozstrzeliwano fiołki. Masowo, strzałami w skroń!Rozstrzeliwano! W skronie, w korzenie strzelano.Aby zapomnieć ich woni. By nie stało Fiołków. Wschodzące słońce pobladłe. Widziadło słońca,z nieba patrzało nieme. Wzruszone. Tam,gdzie za leśną zasłoną, rozstrzeliwano Fiołki.  Patrzałem w szklaną kulę. Patrzałem w nocy zwierciadło.Mózgiem się w ciszę zakradłem. Widziałem dziwne sprawy.W lesie sosnowym, w ustroniu,…

Ojcowski los Kazimierz Dąbrowski Ojcowski los, w: DEZINTEGRACJE – LAMENTACJE I MEDYTACJE EGZYSTENCJALNE, Warszawa 1980 (red. Tadeusz Kobierzycki) Ojcowski los Jest coś na świecie dziwnego, skargliwego, frasobliwego,w miłościach do ruchów, do uśmiechów, do nieodgadnionego!Przywarł ojciec do tkliwych niedopowiedzeń, do drobiazgów,przykrywanych ogromem wszechświata, do śmierci dziecka !Ta maleńka kruszyna była radością i natchnieniem, przyczyną sensu.Była w drżeniu jego serca, w czasie tylu uczuciowych nawiedzeń.Zabrał ją los. Zabrała śmierń niewiedząca. I nie ma nic!Zostały…

l’Appel aux névrosés Névrosés, je vous salue ! Parce que vous voyez de la sensibilité dans l’insensibilité du monde, et de l’incertitude dans ses certitudes. Parce que souvent vous sentez les autres aussi bien que vous-mêmes. Parce que vous ressentez l’anxiété du monde tout comme sa prétention et son étroitesse sans fin. Soyez salués… Pour la phobie de laver la saleté du monde de vos…

Kazimierz DąbrowskiWizyta na cmentarzu w Quebeku, w: DEZINTEGRACJE – LAMENTACJE I MEDYTACJE EGZYSTENCJALNE, Warszawa 1980 (red. Tadeusz Kobierzycki) Wizyta na cmentarzu w Quebeku Na cmentarzu w Quebeku, grupa małych kamiennych pomników!Mnóstwo małych drewnianych krzyżyków, niektóre spróchniałe.Niektóre nowe, jeszcze inne, w proch starte. Cmentarz sióstr,Cmentarz zakonnic. Mało kto o nim pamięta. Na krzyżach napisy:O latach cierpienia, wyrzeczenia, o ciężkiej pracy, o drodze przez ciszę,Przez samotność, przez wspólnotę, która często nic nie znaczy.A potem starość, potem…

Kazimierz Dąbrowski Instynkt samozachowawczy   Instynkt samozachowawczy biegnie. Przygotowuje sięna wszelki wypadek. Na wszystko. Ku niezaskoczeniu. Trzeba wiedzieć, jak przezwyciężyć i obejść się z cierpieniempo ludzku. Dla kontynuowania wszystkiego, co się zdobyło. Jak dalej żyć, dla tego, co się urządziło, ułożyło, co jest.! Co nie jest jeszcze zagrożone. Co trwa, jest wyraźnie pewne. Przecież trzeba być rozsądnym i trzeba wiedzieć,że coś się zmienia, że już się zmieniło, że przechyliło się,ku śmierci. Powstała…

Kazimierz DąbrowskiTylko w chorobie, w: DEZINTEGRACJE – LAMENTACJE I MEDYTACJE EGZYSTENCJALNE, Warszawa 1980 (red. Tadeusz Kobierzycki) Tylko w chorobie Tylko w chorobie, tylko w śmiertelnej chorobie,można przejrzeć bez złudy, bez pociągającej sugestii,co jest ja, a co nie-ja. Bo to drugie niezróżnicowane,wszechwładne, ruchliwe, zmysłowe, układne.Choć stale szuka radości trwania, ropieje, wrzodzieje,rozpada się. Nie ty nim władasz, ale ono włada.Nie czujesz oczu, tylko ból rozproszony.Nie czujesz twarzy, tylko bezwład rozogniony.Posuwa się to twoje ja ku krańcom istnienia.Ku temu co nie ja, co coraz bardziej obce,Coraz bardziej cudze, coraz…