Dezintegracja pozytywna

Dezintegracja pozytywna wyraża korzystne rozluźnienie, a nawet rozbicie pierwotnej struktury psychicznej, np. w okresie dojrzewania, w nerwowości, nerwicach i psychonerwicach oraz w konfliktach zewnętrznych, a przede wszystkim – wewnętrznych życia codziennego. Jej pozytywność opiera się na stwierdzeniu, że takie rozluźnienia i rozbicia są bardzo często czynnikiem sprzyjającym rozwojowi, szczególnie rozwojowi przyspieszonemu i twórczemu, co stwierdza się w praktyce u osób psychonerwicowych oraz w biografiach wybitnych osobowości.

Wyjaśnienie terminów zaczerpnięte z: K. Dąbrowskiego „Trud istnienia”; K. Dąbrowski „Osobowość i jej kształtowanie poprzez dezintegrację pozytywną”; K.Dąbrowski „Dezintegracja pozytywna”