Poezja

Kazimír Dąbrowski Posolstvo precitlivelým Buďte pozdravení, Precitlivelíza vašu citlivosť v necitlivosti sveta, za neistotu – uprostred jeho istoty,za to, že iných cítite tak ako seba samých a bývate nakazení každou bolesťou;za úzkosť pred svetom, pred jeho slepou sebaistotou, ktorej chýba dno,za potrebu očistiť si ruky aj z neviditeľnej špiny zeme,buďte pozdravení. Buďte pozdraveníza váš strach pred absurdnosťou existencie,a za jemnosť nehovorenia iným to, čo v nich vidíte;za bezradnosť v obyčajných veciach a zručnosť…

Казимеж Домбровский Обращение к Сверхчувствительным Я восхищаюсь Вами, Сверхчувствительные,За вашу чувствительность в бесчувственном миреЗа неуверенность в уверенностиЯ восхищаюсь ВамиЗа то, что Вы других воспринимаете как самое себяЯ восхищаюсь ВамиЗа то, как Вы переживаете беспокойство мира,Его бездонную ограниченность и самоуверенностьЯ восхищаюсь ВамиЗа стремление уберечь руки от невидимой грязи мираЗа Ваш страх перед бессмысленным существованиемЗа чувство такта,…

Kazimierz Dąbrowski Instynkt samozachowawczy   Instynkt samozachowawczy biegnie. Przygotowuje sięna wszelki wypadek. Na wszystko. Ku niezaskoczeniu. Trzeba wiedzieć, jak przezwyciężyć i obejść się z cierpieniempo ludzku. Dla kontynuowania wszystkiego, co się zdobyło. Jak dalej żyć, dla tego, co się urządziło, ułożyło, co jest.! Co nie jest jeszcze zagrożone. Co trwa, jest wyraźnie pewne. Przecież trzeba być rozsądnym i trzeba wiedzieć,że coś się zmienia, że już się zmieniło, że przechyliło się,ku śmierci. Powstała…

Kazimierz Dąbrowski Modlitwa do św. Róży z Limy Święta Różo od Matki Bożej, Mistyczny Kwiecie Twojej OjczyznyDziękujemy Tobie z całej duszy za Twe relikwie przybyłe z Limy,z naszym Przyjacielem- Siostrą Alvarez-Calderon, na ziemię polską.Prosimy, abyś nam pomogła sięgnąć do wyżyn pracy i bohaterstwa, dla potrzeb naszego świata. Pomóż w stworzeniu twórczej instytucji w psychologii i psychohigienie, dla potrzeb rozwoju ludzkości.Daj nam możność transcendencji konkretnej w nauce i życiu,w stosunku do niższych jego poziomów i sięgnięcia…

Kazimierz Dąbrowski Znikły w cieniu liście purpurowe Znikły w cieniu liście purpurowe,noc jesienna otworzyła grób.Dala duszy cichą szeptu mowę,Dusza płacze u grobowca stópZbieram często na cmentarzu liście,zwiędłe liście, purpurowy pęk.Cicho wkoło – jakoś uroczyście,sam tu jeden i cmentarny lęk.A.D. 1916 * Wiersz „Znikły w cieniu liście purpurowe”, napisał 14-letni Autor, z powodu śmierci bliskich mu osób w rodzinie, która zamieszkiwała w majątku w Klarowie (województwo Lubelskie). Jest to pierwszy znany…