Poza mury

Kazimierz DąbrowskiCóż nam zostaje przy pożegnaniu, w: DEZINTEGRACJE – LAMENTACJE I MEDYTACJE EGZYSTENCJALNE , Warszawa 1980 (red. Tadeusz Kobierzycki) Cóż nam zostaje przy pożegnaniu   Cóż nam zostaje przy pożegnaniu? Przy rozstaniu,przy osamotnionej mogile? Chyba tylko to,żeby się ze śmiercią nie zgodzić. Nie przystosować. A odeszłych zachować w duchu. W wyobraźni,w widziadłach. W miłości, przyjaźni. Chyba  tylko to, żeby wiecznie pamiętać,wzmacniać, potrzebować. Aby na zawsze zachować. I ożywiać bliskich,…

Kazimierz Dabrowski Be greeted psychoneurotics! For you see sensitivity in the insensitivity of the world, uncertainty among the world’s certainties.For you often feel others as you feel yourselves.For you feel the anxiety of the world, andits bottomless narrowness and self-assurance.For your phobia of washing your hands from the dirtof the world, for your fear of being locked in the…

Kazimierz Dąbrowski Burzą się podnieść, w: DEZINTEGRACJE, – LAMENTACJE I MEDYTACJE EGZYSTENCJALNE, Warszawa 1980 (red. Tadeusz Kobierzycki) Burzą się podnieść Burzą się podnieść, w wichrze medytować. Rozdzielić się,przedrzeć, z siebie wywędrować, eterycznie, astralnie, duchowo.Lecz tym samym być, tym samym, choć wyższym i nowym. A potem biec, a potem truchtem, galopem pożarem,przenieść się, zawieruszyć w dziwacznych oparach. A potem wślizgnąć się w moich bliskich groby.Koło nich, w nich,…

Kazimierz DąbrowskiWszystko się chwieje – Epilog, w: DEZINTEGRACJE – LAMENTACJE I MEDYTACJE EGZYSTENCJALNE, Warszawa 1980 (red. Tadeusz Kobierzycki) Wszystko się chwieje – Epilog Wszystko się chwieje – EpilogTak się zacieśnia i rozwija życie człowieka. I tak się wzbija w zaułki,w pętle, w usztywnienia. I znów rozbija wpośród drżenia.Wśród zmagań, spazmów, krwi rozlewu, pośród agresji, kłamstwa, gniewu.W bełkocie niecnych argumentów, odprawia ludobójstwa święto.Wszystko chwieje się i zrywa,…

Казимеж Домбровский Обращение к Сверхчувствительным Я восхищаюсь Вами, Сверхчувствительные,За вашу чувствительность в бесчувственном миреЗа неуверенность в уверенностиЯ восхищаюсь ВамиЗа то, что Вы других воспринимаете как самое себяЯ восхищаюсь ВамиЗа то, как Вы переживаете беспокойство мира,Его бездонную ограниченность и самоуверенностьЯ восхищаюсь ВамиЗа стремление уберечь руки от невидимой грязи мираЗа Ваш страх перед бессмысленным существованиемЗа чувство такта,…

Kazimierz Dąbrowski Jest coś pociągającego w śmierci Jest coś pociągającego w śmierci –to chyba rozpad  niższego, biologicznego, fizycznego.To powolne ścieranie się – rosnący bezwład organów jedzenia,żucia, trawienia, bezwład agresji – napiętych mięśni,do cięcia gotowych żwaczy.To błysk światła wśród fizjologicznej rozpaczy.Coś tu ustaje wbrew nam – odzwierzęcenie znaczy.Ku pociesze człowieka.Oto nie można jeść, nie można poruszać szczękami,nie można pokazywać zębów – resztek drapieżcy.Nie można napinać mięśni dla chwytania…